Αθήνα 04/01/2011
Kλειδαμπάρωμα
πριν το «άνοιγμα» του επαγγέλματος του μηχανικού
Η δημόσια συζήτηση για το άνοιγμα του επαγγέλματος του
μηχανικού περιορίζεται στην κατάργηση ή μη του κώδικα αμοιβών. Συγχρόνως όμως τα Υπουργεία Ανάπτυξης,
Υποδομών και Περιβάλλοντος κλειδαμπαρώνουν «δικαιώματα» «προνομιούχων», πρίν το
… άνοιγμα του επαγγέλματος του μηχανικού. Εμείς όπως πάντοτε θα φωτίσουμε το
θέμα.
Στη χώρα μας και από την ίδρυση του ΤΕΕ κατοχυρώνονται οι
ακαδημαϊκοί τίτλοι διπλ. μηχανικών και συνδέονται με επαγγελματικές
δραστηριότητες, που με τους νόμους 4663/30 και 6422/34, διακρίνονται αντίστοιχα
σε «Αρχιτεκτονικές, Οικοδομικές και Τοπογραφικές Εργασίες» και σε εργασίες επί
«Ηλεκτρομηχανολογικών ή Η/Μ εγκαταστάσεων». Είναι φανερό ότι η γενικότητα και η
αοριστία των όρων, επιτρέπει διάφορες ερμηνείες, ώστε οι εργασίες να καλύπτουν
κάθε τεχνική λειτουργία ή «πάν το επιστητό» και να κατευθύνονται προς τις
παραδοσιακές ή «προνομιούχες» ειδικότητες των διπλ. μηχανικών.
Η κατοχύρωση, που εκφράζεται ως «επαγγελματικό δικαίωμα»,
ευρίσκει με Κανονιστικές Πράξεις την πρακτική εφαρμογή της στις διαδικασίες
αδειοδότησης της κατασκευής τεχνικών και κτιριακών έργων και της ίδρυσης και
λειτουργίας εγκαταστάσεων και βιομηχανικών μονάδων κατά τις οποίες τα
υποβαλλόμενα προς έγκριση στις αρμόδιες αρχές τεχνικές εκθέσεις και σχέδια,
επιβάλλεται να υπογράφονται από ορισμένες ειδικότητες μηχανικών, προς τους
οποίους απευθύνονται οι πελάτες και οι οποίοι δικαιούνται και προσδιορισμένων
από διατάξεις αμοιβών.
Το πιο πάνω πλαίσιο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως εύλογο
στην εποχή της θέσπισής του, με κριτήρια την ανάπτυξη της χώρας περί την
οικοδομή, το είδος, το μέγεθος και τον εξαρτημένο από το εξωτερικό τρόπο
ανάπτυξης της μεταποιητικής δραστηριότητας, την ανάγκη στατικής επάρκειας των
κατασκευών και την διάρθρωση των σπουδών των παραδοσιακών ειδικοτήτων των
μηχανικών.
Αφετέρου όμως και αντί πνεύματος συνεργασίας μεταξύ των μηχανικών
όλων των βασικών ειδικοτήτων, καλλιέργησε συντεχνιακές λογικές για μονομερείς
απαράδεκτες επεκτάσεις επαγγελματικής ύλης στις παραδοσιακές ειδικότητες, που
παρεμπόδισαν νεώτερες ειδικότητες να εμπλακούν απρόσκοπτα στη διαχείριση
τεχνολογικών τομέων στους οποίους προορίζονται να ασχοληθούν και να αναπτύξουν
νέους.
Η συμπλήρωση των κατοχυρώσεων με Κανονιστικές Πράξεις,
που προκύπτουν από νόμους της μεταπολιτευτικής περιόδου, αλλά ακολουθούν το
πνεύμα της προηγούμενης, αφορά τον προσδιορισμό αντικειμένου και αμοιβής για
τους μελετητές Δημοσίων Έργων ορισμένων ειδικοτήτων και τον προσδιορισμό του
είδους και του προϋπολογισμού έργων βασικών κατηγοριών, που επιτρέπεται να
εκτελούνται από εργολήπτες Δημοσίων Έργων ορισμένων ειδικοτήτων (Συγκοινωνιακά,
Λιμενικά, Υδραυλικά, Οικοδομικά, Ηλεκτρομηχανολογικά, Βιομηχανικά –
Ενεργειακά). Ορισμένες εξαιρέσεις απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
H λεπτομερής διερεύνηση των κατοχυρώσεων, οδηγεί στις
ακόλουθες διαπιστώσεις:
•
Οι διατάξεις των
Κανονιστικών Πράξεων συγκρούονται με τους νόμους, διακρίνονται από
αντιεπιστημονικότητα, αυθαίρετες επιλογές και προσανατολισμούς στη βάση
πελατειακών σχέσεων και εν τέλει δημιουργούν διακρίσεις, άνιση μεταχείριση και
απογοήτευση σε δεκάδες χιλιάδες επιστημόνων και τεχνολόγων, που εναγωνίως
αναζητούν «επαγγελματικά δικαιώματα».
•
Η ανοχή ή η συνδρομή
του ΤΕΕ όπου οι ευάριθμες ειδικότητες ευρίσκονται υπό καθεστώς ομηρίας που
επιβάλλεται από τις προνομιούχες ειδικότητες, ευνοούν την έκδοση αυτών των
Κανονιστικών Πράξεων.
•
Το κανονιστικό πλαίσιο
γενικά τροχοπεδεί την ανάπτυξη και δεν εξυπηρετεί το Δημόσιο συμφέρον.
Στη σελίδα μας έχουμε αναφερθεί επανειλλημένα σε πράξεις
της Διοίκησης που αποδεικνύουν του λόγου μας το αληθές και επιπλέον τη
σύγκρουση του υφιστάμενου πλαισίου με το Κοινοτικό Δίκαιο και αποφάσεις του ΔΕΚ
σύμφωνα με τι οποίες οι περιορισμοί πρόσβασης σε δραστηριότητα ή στην άσκησή
της, μπορούν να διατηρηθούν μόνο εφόσον δεν εισάγουν διακρίσεις,
δικαιολογούνται από επιτακτικό λόγο δημοσίου συμφέροντος και είναι αναλογικοί
με τον επιδιωκόμενο σκοπό. Στη συνέχεια
αναφερόμαστε σε ορισμένες χαρακτηριστικές πράξεις της σημερινής Διοίκησης :
•
Με απόφαση (!) της κ.
Μπιρμπίλη φωτογραφίζονται ως αρμόδιοι να εκπονούν τις μελέτες ενεργειακής
αποδοτικότητας των κτιρίων όσοι είχαν το δικαίωμα (!) να εκπονούν
αρχιτεκτονικές μελέτες και μελέτες Η/Μ εγκαταστάσεων.
•
Η απόφαση έχει ήδη
προσβληθεί στο ΣτΕ.
•
Με ΠΔ για τους
ενεργειακούς επιθεωρητές δεν αρκεί η επάρκεια όσων την αποδεικνύουν κατόπιν
εξετάσεων, αλλά απαιτείται επιπρόσθετα και εμπειρία κατόπιν ενασχόλησης με τα
κτίρια και όχι (!!!) με τη βιομηχανία.
•
Είναι προφανής η
εύνοια προς όσους είχαν το «δικαίωμα» να υποβάλλουν σχέδια και μελέτες για την
έκδοση οικοδομικών αδειών. Έτσι στον κατάλογο των ενεργειακών επιθεωρητών του
ΥΠΕΧΩΔΕ εμφανίζονται Αρχιτέκτονες ως αρμόδιοι να επιθεωρούν λέβητες και υπάρχει
μόνο ένας ΧΜ. Απουσιάζει δηλαδή η ειδικότητα που προορίζεται επαγγελματικά να
σχεδιάζει και να λειτουργεί διυλιστήρια, όχι όμως να επιθεωρεί λέβητες κτιρίων.
•
Με τον κανονισμό του
ΥΠΕΚΑ για τις εγκαταστάσεις Φυσικού Αερίου αγνοείται το ΠΔ 274/97 που
χαρακτηρίζει ως Χημικές αυτού του είδους της εγκαταστάσεις.
•
Με τα σχέδια του Υπ.
Υποδομών για τις αλλαγές στους νόμους «Περί Μελετών και Κατασκευών Δ.Ε.»
διατηρούνται όλες οι αντιευρωπαϊκές διατάξεις «Περί Μητρώων Μελετητών και
Κατασκευαστών» όπως τούτο προκύπτει από πλήθος αιτιάσεων στη Δημόσια
Διαβούλευση για το θέμα.